داروی بیماران خاص از بازار سیاه سردرمی آورد

عملا وقتی می بینید داروهایی در جای خودش دیده نمی شود و در داروخانه های بغل دستی و بعضا در بازار سیاه یا جاهای دیگر یافت می شود، نشان دهنده این است که زنجیره تامین دارو برای بیماران ما ، از مسیر اصلی خودش خارج شده است. که شاید اگر این دارو برای افراد عادی بود آسیبش بسیار کمتر بود، گرچه هربیماری جایگاهش قابل احترام است، ولی عدم دریافت دارو برای بیماران خاص ممکن است جانشان را به طور جدی تهدید کند و شرایط زندگی را برای این ها بسیار تلخ کند

دریا وفایی : بیمارستان و دارو ، موضوعی که هرروز اوضاعش پیچیده تر می شود. عمق این وخامت را می توان به راحتی در بخش های بستری و داروخانه ها خصوصا در مراکز درمانی بیماری های خاص مشاهده کرد. بیمارانی که در گوشه ای از تخت بیمارستان در خود فرو رفته اند و شاید روزهای پی درپی بدون دریافت دارو، با دردشان دست و پنجه نرم می کنند و همراهانی که نسخه به دست، بغض آلود و سرگردان به دنبال تهیه دارویی هستند که پزشک تجویز کرده است. اما، مگر نه اینکه داروخانه بیمارستان های خاص هرکدام سهمیه ای دارند و موظف به تامین داروی بیماران بستری خود هستند؟، پس چرا اغلب پاسخشان این است” تحریم است، دارو نداریم، بروید آزاد تهیه کنید” حال اینکه بعضا سهیمه دارویی این بیمارستان ها از برخی داروخانه های خصوصی و بازار آزاد سردرمی آورد فاجعه ای است تاسف بار که اتفاقا مورد انتقاد بسیاری از کادر درمانی ها نیز می باشد و البته درفرصت های آینده ابعاد مختلف آن را بررسی خواهیم کرد. اما آیا چنین بهانه هایی برای بازی با جان بیماران پذیرفته است؟
این موضوع را با محمد علی محسنی بندپی عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی مطرح کردیم، او توضیح داد: داروی بیماران خاص داروهای تگ دار هستند، بیماران خاص هم ریجستر شده اند. داروها به نام این بیماران اعم از بیماران هموفیلی یا پیوند کلیه یا بیماران خاص دیگر، است. این داروها به نام این ها دربیمارستان های دولتی درداروخانه ها ارسال می شود و همراه با کد ملی باید این داروها به بیماران تحویل داده شود.
وی ادامه داد: اگر می بینیم این داروها بعضا از جای دیگری سردرمی آورند یا به تعداد کافی به بیماران داده نمی شود، متاسفانه شفاف بگویم که نظارت مجلس و دولت بر توزیع داروها ضعیف است چون این داروها برای فرد خاصی که مبتلا به بیماری خاصی است ارسال شده و باید به دست خود فرد برسد.
بندپی گفت: عملا وقتی می بینید داروهایی در جای خودش دیده نمی شود و در داروخانه های بغل دستی و بعضا در بازار سیاه یا جاهای دیگر یافت می شود، نشان دهنده این است که زنجیره تامین دارو برای بیماران ما، از مسیر اصلی خودش خارج شده است. که شاید اگر این دارو برای افراد عادی بود آسیبش بسیار کمتر بود، گرچه هربیماری جایگاهش قابل احترام است، ولی عدم دریافت دارو برای بیماران خاص ممکن است جانشان را به طور جدی تهدید کند و شرایط زندگی را برای این ها بسیار تلخ کند.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس یازدهم بیان داشت: در همین جا از دولت و وزیر بهداشت ، معاون وزیر و رییس سازمان غذا و داروی کشور به طور جد می خواهم که با دقت بیشتری به توزیع دارو بپردازند.
وی تاکید کرد: اینکه تحریم بر داروها تاثیر دارند اصلا تردید نیست ولی همین تعداد اندک دارو را اگر در کانال اصلی خودش توزیع کنیم قطعا نمی توانیم قصور خودمان را در نظارت، به گردن تحریم بیندازیم و شاید تحریم بهانه ای بیش نباشد.
محسنی بند پی یادآور شد: اگر بیمار در بیمارستان خاص بستری شده و جزو بیمار خاص رجیستر شده باشد و مربوط به همان منطقه باشد، هیچ عذری برای اینکه بیمار را سرگردان کنند قبول نیست. گرچه اگر بیمار از منطقه دیگری هم باشد نباید به این بهانه او را برای تهیه دارو آواره کرد.
وی تصریح کرد: باید مراقب باشیم که داروها از کانال اصلی خودشان خارج نشوند و بعد ببینیم که به قیمت چندین برابری به همان بیماری که به شدت نیازمند آن داروست به فروش برسد.