باز هم یک خداحافظیِ دیگرِ نخبگانی از کشور

مدیرعامل اولین انجمن “حمایت از زوج های نابارورامید دنیا” درکشور و ایده پرداز”کدملی”:

تلاش کردم این ایده ام نیز درمملکت خودم اجرا شود اما با بی توجهی و سنگ اندازی مواجه شدم

قصد دارم”تغییرچرخه درمانِ زوج های نابارور” را دریک کشور دیگرپیاده کنم

دریاوفایی

به نظرمی رسد دربحبوحه ای که اغلب کشورها از جمله ایران با سالمندی و خطر کاهش جمعیت جوان مواجه هستند، وجود حتی یک راهکار برای پیشگیری از این چالش بتواند موثرواقع شود. “تغییرچرخه درمانِ زوج های نابارور” ایده ای است که به رغم استقبال و تائید برخی از مسئولان بهداشت و درمان کشورمان، اما همچنان مسکوت مانده است.

به همین منظور شاید گفتگو با زهراکمالی موسس و مدیرعامل انجمن “حمایت از زوج های نابارورامید دنیا”، همچنین ایده پردازِ” کدملی” و “تغییرچرخه درمان برای زوج های نابارور”، پیرامون علت عدم فعالیت این انجمن، زنگ خطریک خداحافظیِ نخبگانیِ  دیگر برای سیاست گذاران کشور به ویژه مدیران نظام درمان و سلامت باشد. آنچه درادامه می خوانید گپ و گفت زندگی سالم با این نخبه جوان است:

• از انجمن “حمایت از زوج های نابارور امید دنیا” چه خبر؟

منحل شد.

• آیا مشکل قانونی داشت؟

خیر، چون تمام انگیزه هایم را ازدست داده ام.

• لطفا بیشتر توضیح دهید:

بدون تعارف بگویم، باید تندیس شعار و وعده را به ایران بدهند. این انجمن اولین انجمن حمایتی از زوج های نابارور در دنیا بود که درسال  ۱۳۹۱  راه اندازی شد. آن زمان همراه با تیمی متشکل از تعدادی ازپزشکان متخصص زنان و نازایی و تعدادی از مقامات وزارت بهداشت و درمان در درمانگاه ویژه این رشته، فعالیتش شروع شد. به قول معروف به به و چهچه و وعده های حمایتی یکی پس از دیگری از سوی آقایان مسئول ارسال می شد و هرروز منتظرتر، چشم به راه تحقق قول و قرارها بودیم. سال ها گذشت و خیلی ها بارهایشان را به بهانه این انجمن بستند و رفتند. من ماندم وبیماران سرگردانی که حتی ساختمانی برای ویزیتشان نداشتم، خودتان مشاهده می کنید که حالا هم مجبور شدیم گفتگو را در فضای سبز انجام دهیم. به هرحال دیگردر خودم آن شور و اشتیاق اولیه را برای ادامه فعالیت نمی بینم، مگر اینکه حمایت لازم و کافی از انجمن صورت گیرد.

• چه تعداد زوج نابارور در دوره فعالیت انجمن، صاحب فرزند شدند؟ راجع ایده تغییرچرخه درمان درناباروری هم توضیح بفرمایید:

زوجهای زیادی دراین انجمن صاحب فرزند شدند که تعدادی ازآنها رضایت به مصاحبه دادند وتعدادی رضایت ندادند وچه بسا انتقال تجربیات دربسیاری ازاین زوجها اتفاق می افتاد که ماخبردارنمی شدیم وتعداددیگری که مااطلاع نداریم صاحب فرزند شدند. اجازه بدهید فعلا راجع جزئیات و چگونگی این ایده صحبتی نکنم. به طور کلی بگویم که، تغییر چرخه درمان باعث نجات زوجهای نابارور وحتی بیماران دیگر خواهد شد. ایده ای که مطمئن هستم روزی در سراسردنیا به اجرا درمی آید چون تمام متخصصان به نتیجه آن صحه گذاشته اند. همانگونه که به موفقیت ایده “کد ملی” درجشنواره خوارزمی مطمئن بودم ونهایتا درکشور اجرا شد.

• کمی راجع آن ایده هم صحبت کنید:

درسال ۷۴ طرحی به جشنواره خوارزمی ارائه دادم که هر کس دارای کُدی باشد که تمام مشخصات اعم ازرنگ چشم و قد و …درآن ذکر شده باشد ودرنهایت با کد ملی درکشور اجرا شد. بعد از آن هم طرح کد گذاری زمین ها ومنازل مسکونی بود که کسی نتواند یک مِلک را به چند نفر بفروشد. طرح کد ملی به اجرا درآمد وسهم من فقط لوح تقدیری بود که دردانشگاه اصفهان به من دادند.

• باتوجه به بحث این روزهای ازدیاد جمعیت، آیا برنامه ای برای فعالیت دوباره این انجمن دارید؟

دراین رابطه بارها و بارها باکسانی که دراین حوزه صاحب نظر بودند وارد بحث شدم، با قاطعیت طرح راتائید می کردند وبه نتیجه آن مطمئن  بودند. اما نه متخصصان امرحمایتم کردند نه مسئولان، زیرا دغدغه آن ها بیماران نبودند بلکه تجارت بود. درصورتی که اتفاقا با حمایت از این ایده بازهم می توانستند هم تجارتشان راداشته باشند وهم آرامش و رضایت بیمارشان را. با این اوصاف اگرمجددا با وعده های قبلی مواجه نشوم و تیم و امکانات لازم دراختیارم گذاشته شود، قطعا الویت اولم کمک به بیماران نابارور کشورخودم است.

• یک انتقاد که شاید از سوی بخشی از جامعه با آن مواجه شوید، بحث اوضاع سخت اقتصادی و معیشتی و تضاد آن با فرزندآوری است، چه پاسخی در این زمینه دارید؟

بله مادران وپدران زیادی هستند که منتقد فرزند آوری درشرایط سخت کنونی می باشند و شخصا با این نظر جامعه هم عقیده ام، گاه گاهی نیز برخی از دوستان به طنز می گویند” ای بابا مردم نان ندارند بخورند چرا دنبال اجرای چنین طرحی هستی و به جای تقدیرو حمایت باید تنبیه شوی”.  اما صحبت من این است که، بسیاری از زوج های نابارور هستند که درحسرت داشتن یک فرزند هستند. ضمن اینکه نباید از سالمند شدن جمعیت کشورمان و تبعات آن نیز غافل باشیم.

• و صحبت پایانی شما:

متاسفانه سهم بسیاری از نخبگان ایران یا گوشه نشینی است یا مهاجرت. برای ادامه فعالیت این انجمن در ایران بسیار تلاش کردم اما نتوانستم به نتیجه برسم، حالا حاضرم ایده ایی که تحول بزرگی دردرمان زوج ها ایجاد می کند را به کشورهای دیگر ارائه دهم و با کلینیک های درمانی آن طرف وارد مذاکره شوم.