پرونده پزشکی یا پرونده اقتصای؟!

فرزانه مستاجران

در کشور ما وقتی از فرصت اقتصادی صحبت به میان می آید بیشتر افراد تنها به یاد صادرات و واردات ،تولید  و یا حتی دلالی می افتند اما بیشتر مردم حتی برخی از مسئولین نمی دانند فرصت اقتصادی گزینه های زیادی را شامل می شود و می توان  برخی مواقع از هیچ کاری نکردن، به عنوان یک گزینه اقتصادی یاد کرد!

در سه ماه گذشته تحولات عظیمی در تمام جهان  به واسطه شیوع ویروس کرونا رخ داد. یکی از آنها تحولات اقتصادی بود . مردم ایران و حتی مسئولین در طی این مدت هزاران بار به آن پرواز های مستقیم و یا غیر مستقیم چین که این ویروس منهوس را به کشور رساند لعنت فرستادند، البته قبل از این پروازها اخطار های لازم از سوی جامعه علمی و پزشکی داده شده بود اما جلوگیری از این پروازها میتوانست ضررهایی برای کشور داشته باشد که در همان لحظه به نظر غیر قابل قبول می رسیده اما اکنون که بعد از گذشت سه ماه به ضررهای ناشی از کرونا به کشور و مردم و پیکره اقتصادی کشور نگاه می کنیم می بینیم که ما از دو سال پیش هم پروازهای چین را قطع می کردیم ضررهایش کمتر از این دوران کرونایی برای کشور بود!  پیش بینی این مسائل کار هر کسی نیست و افرادی که تنها نوک دماغ خود را می بینند نمی توانند پیش بینی کنند که برخی مواقع پرداخت هزینه ای اندک در زمان حال می تواند از صرف هزینه های هنگفت در آینده جلوگیری کند.

در بحران کرونا از کشور آلمان به عنوان یکی از کشورهای موفق نام می برند که هر چند تعداد زیادی از مردم را در گیر کرد اما مرگ و میر کمی را ناشی شد. خبرهای مختلفی از این کشور به گوش می رسد مانند بالا بودن سیستم دفاعی بدن آلمانی ها، بالا بودن ویتامین دی، کم بود مشکل قلبی و ریوی و کلیوی و حتی سبک زندگی مردم این کشور که با ورزش روزانه ،رژیم غذایی خاص و دوری از مصرف بیش از حد مواد مخدر همراه است. آیا این پتانسیل ها ذاتی است و یا طی چند روز به وجود آمده است؟ خیر. این سطح از سلامتی نشان دهنده سیستم نظام مند پزشکی در این کشور طی سالهای متمادی است . در آلمان داشتن پرونده پزشکی خانوادگی ، چکاب دوره ای، برطرف کردن مشکلات زمینه ای و حتی رسیدگی به اموری مانند پوست و مو که در ایران جز سلامتی محسوب نمی شود و از آن به عنوان زیبایی یاد می کنیم، یک حق نیست بلکه یک وظیفه است که در صورت توجه نکردن به آن به شدت  مورد توبیخ قرار می گیرند.

این روزهای کرونایی در کشور ما خانواده ای نبود که خود را جز خانواده های پر خطر نداند و حداقل یکی تا همه اعضای خانواده از بیماری های زمینه ای مانند بیماری های کلیوی و قند بالا و بیماری قلبی و ….. رنج می برد که با اخبار کرونایی و آمار مرگ و میر بیشتر در این افراد، نگرانی ها و فشار زیادی به مردم وارد شد و به خوبی احساس شد اگر ایرانی ها از پزشک خانواده به صورت مداوم بهره مند بودند کنترل بیماری کرونا بسیار راحت تر و قابل پیگیری بیشتری بود . زیرا اطلاعات پزشکی همه مردم در دسترس مسئولان قرار داشت و لازم نبود برای پیگیری وضعیت جسمانی فعلی اینقدر از مردم خواهش شود به سامانه های اعلام شده مراجعه کنند. بلکه پزشک هر خانواده ای به راحتی می توانست حتی به صورت روزانه افراد تحت نظر خود را از راه دور بررسی کند و آمار را در اختیار مسئولان قرار دهد.

  کاش بعد از این جریان اندکی از وضع قوانین کوتاه مدت به سمت دید و مزیت های بلند مدت قوانین پیش برویم تا در بحران های بعدی با خیال آسوده تر به زندگی ادامه دهیم.