کرونا، فرصتی مغتنم یا دردسری بزرگ؟

زاویه دید هر فرد از مسائل آن را به تهدید یا فرصت تبدیل می‌کند، ویروس کووید۱۹ شایعترین بیماری در جهان امروز است، اما این خود فرد است که می‌تواند محدودیت‌های ایجاد شده توسط آن را به پله‌هایی برای صعود و ترقی یا سقوط به عمق نا امیدی تبدیل کند.‌

سهل انگاری یک گروه، ترس و خشم گروهی دیگر و تلاش برای بقا، بحث اضطراری و اجباری خانه نشینی را به معضلی چند وجهی از بی‌توجهی‌، یاس، ترس، امید و فرصت طلبی بدل کرده و این دیدگاه‌های چندگانه، انگیزه‌ای برای بررسی گوناگونی نگرش‌ها در نسل‌های متفاوت به وجود می آورد که بخشی از این دیدگاه‌های متفاوت را در گفت و گوی ایسنا با برخی از شهروندان شاهین شهری خواهیم دید:

مهدی ۷ ساله، کرونا را هدیه ای از سوی خدا برای خود دانست و گفت: مادرم همیشه می‌گوید «وقتی دعا کنیم خدا صدای ما را می‌شنود. » خدا کرونا را به خاطرِ من به شاهین شهر آورد.

مهدی، با اشاره به اینکه هیچ وقت مدرسه را دوست نداشت، ادامه داد: ساعت‌ها در مدرسه بودن را دوست ندارم، در خانه پیش مادر بودن و بازی با خواهرم را ترجیح می‌دهم، هر روز دعا کردم مدرسه تمام شود و خدا کرونا را برای تعطیلی مدرسه‌ها به شاهین شهر آورد.

ناهید ۶۵ ساله نیز، کرونا را موهبتی الهی دانست و گفت: عروس و پسرم وقت زیادی را بیرون از خانه و در محل کار می‌گذراندند و نگهداری از نوه سه ساله‌ام برعهده من بود، اما با شیوع کرونا، عروسم در خانه کنار نوه‌ام است، هرچند دلم برای شیطنت‌های نوه کوچکم تنگ شده، اما به واسطه شیوع کرونا نوه‌ام فرصتی ناب برای کسب تجربه با مادرش را دارد، شاید کرونا یک تهدید ملی باشد، اما برای نوه من یک موهبت الهی است.

همچنین مریم ۵۵ ساله، از خانه نشینی گله کرد و گفت: به دلیل شیوع کرونا، برنامه‌های ورزشی و سفر تفریحی‌ام کنسل شد و وسواس فکری نیز بر سختی تحمل این شرایط دامن زده است.

این پرستار بازنشسته، با آرزوی سلامتی برای همه پزشکان و کادر درمانی بیمارستان‌ها، ادامه داد: توجه به توصیه‌های پزشکی مبنی بر شست و شو مکرر، ضد عفونی دست ها و تجربیاتم از شیوع بیماری‌های واگیردار، برایم به وسواس فکری تبدیل شده، به نحوی که تحمل اگزمای شدید پوستی، بهره‌مندی هر روز در ساعتی خاص از ویتامین D نور خورشید و مصرف دائم چای ماسالا برای پیشگیری از ابتلا به کووید۱۹، کار روزانه من شده ‌است.

مهدی ۲۶ ساله، که از شرایط پیش آمده ناراضی است، گفت: در دنیای واقعی با شرایط پیش آمده امکان دستیابی به نیاز اصلیم هیجان، ممکن نیست، همزاد پنداری با شرایط موازی تنها راهکار من است.

این مهندس جوان، با بیان اینکه جابجایی بعد زمانی تنها راهکار کسب هیجاناتش است، ادامه داد: دیدن فیلم های ژانر وحشت با چاشنی تخیل در سکوت و تاریکی شب میزان آدرنالین و هیجانی که در جست و جوی آن است را به دست آورده و این‌گونه در این تعطیلات کرونایی بُعد زمانی روز و شبش را جابجا کرده‌ است.

همچنین محمد ۳۰ ساله، خانه نشینی را وقت تلف کردن محض دانست و گفت: کرونا نیز همانند آنفلوآنزا و سرماخوردگی است، ترس ندارد نیازی به قرنطینه و در خانه نشستن نیست، باید برای زندگی جنگید چرا که فرار و سکون نتیجه‌ای ندارد.

وی خانه نشینی را فرار دانست و افزود: زندگی سراسر ریسک است این که در خانه بشینی و زنده بمانی همانند سربازی است که تمام طول جنگ در سنگر مانده و زنده برگشته، باید به میدان رفت و بی‌توجه به سختی‌ها و ناکامی‌های احتمالی باید در صحنه باشیم تا بتوانیم فریاد سر دهیم که کرونا را شکست می‌دهیم، چرا که با فرار نمی توانیم این ویروس را شکست دهیم.

راضیه ۳۵ ساله نیز، با بیان اینکه ایام خانه نشینی فرصتی برای روانشناسی دوستان و آشنایان است، گفت: در این ایام بی‌خبری و دوری از همه وابستگان با راه اندازی یک چالش تلاش کردم با روحیات و سلیقه دوستانم بیشتر آشنا شوم.

وی، با بیان اینکه موسیقی زبان آشنا برای مکالمات پنهان است، گفت: روزانه برای چند نفر از مخاطبان تلفن همراه خود پیامی با این محتوا که؛ «سه آهنگ که در روزهای اخیر شنیده‌ای برایم ارسال کن» می فرستم و در بازخوردها تلاش می کنم با مقایسه روحیات و سلائق کنونی و گذشته آنان، به شناختی بیشتر از دوستانم دست یابم.

همچنین میثم ۱۷ساله، از وضعیت موجود گله کرد و گفت: خانه نشینی فقط فرصت زندگی کردن را می‌گیرد، این بیماری همه را می کشد، اینکه نباید از خانه خارج شویم و از فرصت های باقی مانده لذت ببریم ظلم است.

وی، اجتماع و دور هم بودن را تنها جاذبه زندگی دانست و افزود: تنها راهی که در این تعطیلات اجباری برای بقا باقی مانده، ارتباط مجازی در سایت‌های دوستیابی و بازی های آنلاین است.

پروین ۴۲ ساله نیز، با بیان اینکه این خانه نشینی فرصتی برای یادگیری اجباری است، گفت: خواندن کتاب، یادگیری و به چالش کشیدن ذهن راهکاری ناب برای فراموش کردن شرایط اجباری کنونی است.

او به چالشی دیگر در راستای یادگیری اشاره کرد و ادامه داد: با چند نفر از دوستان در شبکه‌های مجازی گروهی را برای یادگیری طبخ انواع غذاهای محلی، کیک و دسر به همراه چالش بهترین تزیین برای سرو ایجاد کرده‌ایم.

بینش انسان نسبت به هر موضوعی منحصر به فرد است؛ می‌تواند زندانی پر از رنج و یا افقی برای رشد او بسازد، ویروس کرونا تهدیدی بزرگ برای سلامت است که غلبه بر آن جز با رعایت توصیه‌های پزشکی و بهداشتی ممکن نیست، این بیماری شرایطی خاص و البته یکسان را برای مردم ایجاد کرده و هر فرد با زاویه دید خود می‌تواند آن را شمارشی معکوس برای پایان یا ایستگاهی مغتنم در راستای رشد و قوی تر شدن بداند.