حمایت از کارگران روز مزد وظیفه دولت است

فرزانه مستاجران

سال گذشته به دلیل فشارهای سیاسی مختلف بر کشور ما بیشتر کسب و کارها مختل شده بود و همگان چشم به راه عید بودند تا شاید رونقی در کارشان ایجاد شود اما متاسفانه کرونا نگذاشت این رونق در بین کاسبان بازار به خصوص قشر ضعیف جاری شود .همه امید داشتند که کرونا به زودی تمام می شود و این چالش ها پایدار نخواهند ماند. حالا بیش از یکسال است که از آمدن کرونا میگذرد ، دوباره نزدیک عید هستیم و اینبار امید ها برای پایان کرونا در کشور نیز کمرنگ شده است زیرا با وجود کشف واکسن و واکسیناسیون شدن بیش از ۳۰ درصد مردم منطقه اما ایرانیان هنوز نتوانسته اند حتی یک درصد از مردم کشور را واکسیناسیون کنند. در این بین قشر کار گر به خصوص خدماتی هایی که نزدیک عید اوج کار و کسب درآمدشان بود بیشترین ضربه را خوردند. بیش از یکسال است که کار ندارند و همچنان هم شرایط کرونایی ادامه دارد.این افراد تا چه میزان میتوانند مقاومت کنند و تا کی باید منتظر بمانند تا برخی مسئولان فکری به حالشان بکنند؟

 دراین ایام معمولا‌ً تعداد زیادی از کارگران از شهرستان های کوچک به شهرهایی چون تهران و اصفهان و مشهد و شیراز می آیند تا برای شب عید با کسب درآمدی راهی شهر و دیار خود شوند. برخی از این کارگران, کارگران ساختمانی هستند که به دنبال نیافتن شغل مناسب, به سراغ کارگری رفته اند. این روزها کارگران ساختمانی که اکثراً‌ در ایام پایانی سال بیکار هستند به سمت مشاغل خدماتی رفته اند.کارگران شرکت‌های نظافتی با وجود داشتن کار دشوار اما از بیمه برخوردار نیستند. در شرایطی که یک سرماخوردگی ساده به راحتی ۱۰۰هزار تومان هزینه برمی دارد، حسابش را کنید که با مشکلاتی نظیر  دردهای استخوانی و مفصلی که دیر یا زود گریبانگیر این قشر می‌شود، با آن هزینه‌های کمرشکن رادیوگرافی و‌ ام‌آر‌آی، چه باید کرد؟

متأسفانه کارگرانی که از طریق شرکت‌ها یا خودشان به فعالیت مشغولند به دلیل این‌که کار مشخص و ثابتی ندارند و در بیشتر موارد به صورت دوره‌ای و در فواصل مختلف به این کار اشتغال دارند،  امکان برخورداری از بیمه را ندارند.

 به همین دلیل پس از شیوع ویروس کرونا و کاهش فعالیت‌های اقتصادی، از میان شاغلان بخش‌های مختلف کارگران فصلی و روزمزد، بیشترین آسیب را دیده‌اند. این کارگران به دلیل نوع فعالیتی که دارند، در طول سال حدود ۶ تا ۷ ماه موقعیت کار کردن و کسب درآمد دارند؛ آنها فاقد پوشش بیمه‌ای هستند و نمی‌توانند از مزایای بیمه بیکاری استفاده کنند. تا بتوانند بیمه بیکاری بگیرند و یا از سوی دولت به صورت مستمر مورد حمایت قرار گیرند. حمایت‌هایی که از این قشر صورت می‌گیرد نیز صرفاً در حد دو یا سه روز کفایت می‌کند و البته مشخص نیست که این حمایت‌ها به همه این کارگران برسد یا خیربا این وجود حالا که نوبت به زدن واکسن کرونا شده  کارگران  جایگاه خاصی ندارند و همچنان قرار است با جانشان بازی شود! این در حالی است که قربانیان اصلی کرونا، کارگران بوده‌اند. درست است که بیماری فقیر و ثروتمند نمی‌شناسد اما با توجه به نیاز خانواده‌های کارگران، شیوع بیماری باعث می‌شود معیشت این قشر به خطر بیفتد که علاوه بر مشکلات بیماری، نگران معاش خود نیز باشند.

این روزها هم که به عید نزدیک می شویم چالش های کارگران روز مزد افزایش یافته است وباید به صورت ویژه از کارگران روزمزد حمایت شود. معاش این قشر بستگی به درآمد روزانه شأن دارد؛ دولت باید بسته‌ای ویژه برای حمایت از این افراد در نظر بگیرد و تمهیداتی فراهم کند تا شامل حال همه این عزیزان شود. مسلما این کار لطف دولت به کارگران نیست بلکه وظیفه ای است که همه دولتها در چنین شرایطی باید انجام دهند.